Οι ταξιδιωτικές αυτές εντυπώσεις που παρουσιάζω σήμερα δεν έχουν καμιά επικαιρότητα. Ούτε είχαν τότε που γράφτηκαν - εδώ και δεκαπέντε χρόνια. Δεν είμαι από τους ανθρώπους που τους σπρώχνει να ταξιδεύουν η περιέργεια να δουν «πολλών ανθρώπων άστεα» ή που ενδιαφέρονται να γνωρίσουν τις συνθήκες της ζωής ενός ή άλλου λαού και τα χαρακτηριστικά της. Το ταξίδι για μένα ήταν πάντα - και αποκλειστικά - ένα μέσο διαφυγής από τη σύγχρονη ακριβώς ζωή: τον πυρετό, τις ανησυχίες, τα προβλήματα - και τη ρουτίνα της. (. . .) Ο λόγος που μ’ έκανε να τις εκδώσω είναι ο ίδιος που μου υπαγόρεψε τα ταξίδια μου. Είναι για να δώσω μ’ αυτές ένα μέσο διαφυγής σ’ όσους νοιώθουν - σήμερα πιο πολύ παρά ποτέ - την ανάγκη να ξεχάσουν για λίγο τις καταθλιπτικές συνθήκες της σύγχρονης ζωής - μιας ζωής που της έχει λείψει κάθε χαρά και κάθε ασφάλεια. (. . .)

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]