Το γιαούρτι έχει κι αυτό τη δική του ιστορία. Ένα επιστημονικό βιβλίο που είδε το φως στη Δαμασκό της Συρίας το 633 μ.Χ. εξυμνεί ήδη τις θεραπευτικές ιδιότητες του γιαουρτιού. Χωρίς αμφιβολία όμως, το γιαούρτι υπήρχε από πολλά χρόνια πριν οι άνθρωποι γράφουν γι` αυτό.

Ωστόσο, έπρεπε να περάσουν αρκετά χρόνια ακόμη, έως ότου δοθεί η ώθηση για την εμπορική παραγωγή του γιαουρτιού. Αυτό συνέβει από ένα διακεκριμένο βακτηριολόγο Γαλλο-Ρωσικής καταγωγής τον Δρ. Μέτσνικοφ (1844-1916) διευθυντή του φημισμένου Ινστιτούτου Παστέρ στο Παρίσι και βραβευμένου με το βραβείο Νόμπελ της Φυσιολογίας και της Ιατρικής το 1908.

Με το πέρασμα των αιώνων, στο γιαούρτι αποδόθηκε ένας σημαντικός αριθμός ενεργητικών χαρακτηριστικών. Φημίζεται λ.χ. ότι παρατείνει τη ζωή, ότι αυξάνει τη σεξουαλική ικανότητα, ότι αναστέλλει την τριχόπτωση της κεφαλής, ότι καλμάρει τα ταραγμένα νεύρα και ότι θεραπεύει μια σειρά παθήσεων από δερματοπάθειες μέχρι γαστρεντερικές παθήσεις! Τη σπουδαιότητα του γιαουρτιού, αναγνώρισε εμπράκτως στις αρχές του αιώνα μας και ο Μαχάτμα Γκάντι, ο Ινδός πολιτικός και πνευματικός ηγέτης εκατομμυρίων ανθρώπων, που επεδίωξε με πάθος να βελτιώσει τις αξιοθρήνητες συνθήκες σιτισμού των συμπατριωτών του. Στο βιβλίο του "Διαιτητική Μεταρρύθμιση" υπόδειξε τρόπους με τους οποίους θα μπορούσαν οι φτωχοί να βελτιώσουν το επίπεδο διατροφής τους προστατεύοντας την υγεία τους. Ανάμεσα στις τροφές που συνιστούσε και μάλιστα με θέρμη, ήταν και το γιαούρτι, στις ιδιότητες του οποίου αφιέρωσε και ολόκληρο δοκίμιο!