Η ουτοπία και το πνεύμα της παραμένουν σταθερά οι ιδρυτικοί, συστατικοί όροι των πιο κρίσιμων τομέων της ανθρώπινης ενόρασης, της ελπίδας και των αξιώσεων που διατηρούν ζωντανή την εγρήγορση μέσα σε έναν κόσμο ο οποίος καταδυναστεύεται από το φάντασμα της ήττας: της ήττας της ίδιας της ζωής που κινδυνεύει εμπλεκόμενη στα αδιέξοδα των διαφωτιστικών προταγμάτων και της αυτάρεσκης νεωτερικότητας. Χωρίς τις προϋποθέσεις και τους όρους της ουτοπικής σύστασης του ανθρώπου και του κόσμου του, η ανθρώπινη κατάσταση είναι αδιανόητη, ή ένα κενό σημαίνον χωρίς ψυχικό, συναισθηματικό και διανοητικό σημαινόμενο. Η ουτοπία και το πνεύμα της είναι οι ζωτικοί φραγμοί ενάντια στην καταστροφική ψευδαίσθηση του προοδευτικού συνεχούς που αλλοτριώνει την ανθρώπινη και φυσική σφαίρα και την απειλεί με άμεσο αφανισμό.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]