Παντρεύτηκαν από τρελό έρωτα. Δεκαέξι χρόνια μετά, εκείνη ετοιμάζεται να τον εγκαταλείψει για έναν άλλο. Ωστόσο, μια απροσδόκητη πάθηση που απειλεί τη ζωή του συζύγου τους φέρνει πάλι κοντά. Εκείνος σύντομα μαθαίνει ότι η διάγνωση ήταν λάθος. Μα, αν θέλει να την κερδίσει, χρειάζεται χρόνο και. . . το θάνατο να τον παραμονεύει. Έτσι, την αφήνει να πιστεύει ότι έχει μόνο λίγους μήνες ζωής. . . Έτσι κι αλλιώς, ο έρωτας χρειάζεται ημερομηνία λήξης για να λάμψει. . . `παντοτινά`. Όπως και η ζωή. Επειδή θέλουμε `για πάντα` μόνο ό,τι είναι εφήμερο.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]