Ένας νεαρός καθηγητής αφηγείται την ιστορία του Πάολο, του δεύτερου παιδιού του, που ήρθε στον κόσμο ανάπηρο, εξαιτίας ενός δύσκολου τοκετού. Ενώ το μυαλό του λειτουργεί ομαλά, του είναι δύσκολο να μιλήσει και ποτέ δεν θα μπορέσει να περπατήσει κανονικά.
«Αυτά τα παιδιά», λέει ένας γιατρός στον πατέρα, «γεννιούνται δυο φορές και πρέπει να μάθουν να ζουν σε έναν κόσμο που η πρώτη τους γέννηση τον έκανε πολύ δύσκολο. Ο δρόμος τους θα είναι βασανιστικός. Η δεύτερη γέννησή τους εξαρτάται από εσάς, από ό,τι μπορέσετε να τους δώσετε».
Κι αρχίζει η οδύσσεια του Πάολο. Αλλά και της οικογένειάς του και όσων τον αγαπούν. Ο πατέρας του, βαθιά προβληματισμένος, τον προστατεύει, η μητέρα του τον λατρεύει, ο αδελφός του τον ζηλεύει, η δασκάλα του και η ψυχολόγος τον νοιάζονται, άλλοι τον περιφρονούν, τον ειρωνεύονται.
Ο Πάολο και ο κόσμος του. Ένα παιδί με ειδικές ανάγκες μάχεται απεγνωσμένα να μάθει να μιλάει, να περπατάει, και να καταφέρει να το δεχτούν οι άλλοι...
Βιβλίο βαθύτατου προβληματισμού αλλά και αριστοτεχνικά γραμμένο, πικρό και δραματικό, τραχύ και κωμικό, ειρωνικό και παθιασμένο, γοητεύει με την αμεσότητά του τον αναγνώστη.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]