[...] Εν προκειμένω η θέση της Ορθόδοξης Θεολογίας είναι σαφής: η Βιοηθική είναι όντως προσωπική επιστήμη. Και "αν η αλήθεια δεν μας αποκαλυφθεί και δεν μας καθοδογήσει προσωπικά, θα παραμένουμε πάντοτε χαμένοι μέσα σε μία ποικιλομορφία ηθικών και θρησκευτικών απόψεων, με την έννοια ότι δεν θα ξέρουμε ποιοι κανόνες πρέπει να κυβερνούν". Έτσι οι απαντήσεις δεν θα αναπαύουν, αλλά θα κουράζουν, δεν θα αποφορτίζουν, αλλά θα φορτίζουν, δεν θα ξεμπερδεύουν, αλλά θα μπερδεύουν περισσότερο.
Ο μακαριστός άγιος Εφέσου, παρόλο που δεν ήταν βιοηθικός, μέσα από τα κείμενά του παρουσιάζει τη Βιοηθική επιστήμη όχι ως ένα απλό σύστημα ιδεών, αλλά ως ένα συγκεκριμένο τρόπο ζωής, που βασίζεται σε μία συγκεκριμένη ηθική εμπειρία: αυτή του βιουμένου και αποκαλυπτομένου Θεού. Γι` αυτό και στους δύο λόγους του, που παρουσιάζονται στην παρούσα μελέτη, είναι σαφής, ξεκάθαρος στις θέσεις τις οποίες λαμβάνει, πρακτικός και όχι θεωρητικός, θεολογικός και όχι φιλοσοφικός, συγκεκριμένος και όχι αόριστος.
Αυτός ήταν και ο λόγος που μας ώθησε να μελετήσουμε τα κείμενά του να τα επεξεργαστούμε κατάλληλα, χωρίς να τα αλλοιώσουμε, και κατόπιν να τα παρουσιάσουμε στον τρίτο τόμο της σειράς αυτής, που για πρακτικούς λόγους άλλαξε τυπογραφικό σχήμα.
[...]