Άνοιξη του 1948, ένα ασύλληπτο δράμα ξετυλίγεται στα βουνά της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. Οι μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ) πολεμούν ηρωικά, αλλά απεγνωσμένα. Οι δυνάμεις του κυβερνητικού στρατού είναι ασύγκριτα υπέρτερες και υπερσύγχρονα εξοπλισμένες. Θα υπάρξουν λάθη και αδυναμίες από τη μεριά του ΔΣΕ στη διεξαγωγή του αγώνα. Το μάτι, όμως, του `επαγρυπνητή` θα πέσει στον λαϊκό αγωνιστή, τον ήρωα του Αλβανικού μετώπου και της Εθνικής Αντίστασης, Βασίλη Ραφτούδη. Σε άθλια κατάσταση από την `ανακριτική διαδικασία` παραδίδεται στον στρατιωτικό διοικητή του Αρχηγείου Θράκης, υποστράτηγο του ΔΣΕ, Λάμπρο Κανακαρίδη. Καπνεργάτης στο επάγγελμα, από τα παλαιότερα στελέχη του ΚΚΕ, γνωστός για την βιαιότητα του χαρακτήρα του, θα διαβάσει την απόφαση. `Είμαι αθώος` θα φωνάξει ο Ραφτούδης, αλλά οι σφαίρες του εκτελεστικού αποσπάσματος διαπερνούν ήδη το ανυπεράσπιστο κορμί του. Ήταν μόνο τριαντατεσσάρων χρονών.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]