(...) Το πρόβλημα «αυθεντία και οικογένεια» δεν αφορά τον πυρήνα της θεωρίας της κοινωνίας· αξίζει όμως να του δοθεί μεγαλύτερη προσοχή από εκείνη που συγκέντρωνε μέχρι τώρα. Ως προς τη σημασία της για την αυθεντία στη σημερινή κοινωνία, η οικογένεια αποτελούσε πάντοτε έναν παράγοντα διαμεσολάβησης μεταξύ του υλικού και του πνευματικού πολιτισμού και υπό την ιστορικά δεδομένη μορφή της έπαιξε έναν αναντικατάστατο ρόλο στην τακτική ροή και ανανέωση της κοινωνικής ζωής.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]