(. . .) Το Άσμα βλάστησε, όπως είναι φανερό, ανάμεσα σ` ένα ποιμενικό λαό, το λαό της Παλαιστίνης· είναι ένα γαμήλιο τραγούδι. Τα πρόσωπα που μας παρουσιάζει είναι η Νύφη, ο Άντρας - τους υποδύονται ίσως δυο πρωταγωνιστές - και ο Χορός από γυναίκες ή και άντρες. Τούτος χωρίζεται κάποτε σε δύο ημιχόρια που ρωτούν και ανταποκρίνουνται (λ.χ. VIII 9). Ο ρυθμός, τα κινήματα της ψυχής, περισσότερο από το λογικό συνειρμό, από τον οποίο δε θα έπρεπε να έχει κανείς πάρα πολλές απαιτήσεις, μας δείχνει πως το έργο απαρτίζεται από διάφορες μονάδες με λίγο - πολύ κυμαινόμενα όρια. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]