Ο Φρανσουά Φορεστιέ, σ` αυτή τη βιογραφία του Αριστοτέλη Ωνάση, παρουσιάζει δύο πλευρές ενός αδίστακτου και γοητευτικού ανθρώπου. Πώς αυτό το αμούστακο παλικαράκι έγινε ένας από τους πιο δυναμικούς κι αμφιλεγόμενους κροίσους του πλανήτη; Τι μεσολάβησε μέχρι να ταυτιστεί με τη φιγούρα του κοντού γεροδεμένου άντρα με τα χοντρά γυαλιά και τα τσαλακωμένα κοστούμια, που ράγισε την καρδιά μιας Κάλλας και παντρεύτηκε τη διασημότερη χήρα του 20ου αιώνα, την Τζάκι Κένεντι, έχοντας μονίμως τους πράκτορες του FBI στο σβέρκο του και τους παπαράτσι από κοντά; Ποιοι ήταν οι σύμμαχοι και οι εχθροί του; Και ποιο το τίμημα της επιτυχίας του; Στη βιογραφία `Αριστοτέλης Ωνάσης, ο άνθρωπος που τα ήθελε όλα`, ο Έλληνας κροίσος εμφανίζεται ισχυρογνώμων και ακαταπόνητος, φρικτός και χαριτωμένος, παρορμητικός και γενναιόδωρος, καυστικός και ευέξαπτος, `χωρίς ηθική αλλά με ανθρωπιά`. Είναι ικανός να τρώει πορτοκάλι λερώνοντας με τα ζουμιά του τα πιο κρίσιμα συμβόλαια, καπνίζει σαν φουγάρο και πίνει σαν σφουγγάρι, του αρέσει να επιδεικνύεται. Η παροιμιώδης τόλμη του παρουσιάζει ενίοτε ρωγμές: υπάρχει πάντα μια πίσω πόρτα για να το σκάσει από τους επαίτες ή τους ανεπιθύμητους. Δύσκολα εντοπίζεται από τους βοηθούς του, `η μόνη πραγματική του πολυτέλεια είναι να βρίσκεται σε κίνηση`. Κι όπως δεν διστάζει να απατά και να καβγαδίζει σαν θηρίο με τις γυναίκες του, `διαπραγματεύεται με δικτάτορες, εκδικείται, και υποδέχεται καθάρματα που αργότερα θα τον εξυπηρετήσουν`. Το χειρότερο; `Δεν αναγνωρίζει ποτέ τα λάθη του. Είναι απεχθής και υπέροχος`, καταλήγει ο Φορεστιέ.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]