Οι ιδέες του Αριστοτέλη που αναπτύσσονται στην `Ποιητική` του αποτέλεσαν ολόκληρη την ιστορία της δυτικής θεωρίας της κριτικής. Κανένα έργο δεν έχει επηρεάσει τόσο πολύ τη λογοτεχνία όλων των εποχών και κανένα δεν ερμηνεύτηκε τόσο λάθος. Μυστικισμός, ηθικολογία, στρατολόγηση σε αυτό ή στο άλλο λογοτεχνικό είδος. . . με όλες τις δυνατές ερμηνείες, ο Αριστοτέλης ελάχιστες φορές είχε την ευκαιρία να μιλήσει για τον εαυτό του. Όσο είναι αλήθεια ότι η ακαμψία της Αναγέννησης ήταν εντελώς αντίθετη στον ανοιχτό εμπειρισμό του, είναι επίσης αλήθεια ότι η μανία ψυχολογικής εμβάθυνσης των νεώτερων δεν κατάφερε να προσεγγίσει περισσότερο τη σκέψη του. Το βιβλίο του Kenneth McLeish μας αποκαλύπτει πόσο φοβερή είναι η θεωρία του Αριστοτέλη και αποδεικνύει ότι ο φιλόσοφος αυτός είναι πιο `σύγχρονος` από όλους όσους προσπάθησαν να τον ερμηνεύσουν.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]