Η ποίηση του Καραζόλη διαθέτει το διεισδυτικό βλέμμα που επιχειρεί να εισχωρήσει προς κάθε κατεύθυνση. Με δυνατή συγκίνηση και ευαισθησία συνδυάζει, με τρόπο φυσικό, την τέχνη με τις καθημερινές μνήμες για ό,τι έχει ζήσει, έχει αγαπήσει, έχει στερηθεί. Ο συγκινησιακός στοχασμός πάντα παρών σε όλα τα κομμάτια της συλλογής, με ευκρίνεια σκέψης και γλώσσα επεξεργασμένη και ικανή να μεταδώσει γνήσιο λυρισμό. Αυτή είναι η ποίηση του Ιωάννη Καραζόλη. Ένας ύμνος σε ότι αγάπησε, την πατρίδα που γεννήθηκε κι έζησε τα παιδικά του χρόνια, τη νέα του πατρίδα. Συναρπάζει με τα μεστά νοήματα και τη μουσικότητα των στίχων.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]