(. . .) Η πλατωνική απόδοση της Απολογίας του Σωκράτη, η Απολογία Σωκράτους, τοποθετείται στους λεγόμενους πρώιμους διαλόγους του Πλάτωνα. Με βάση τη στυλομετρική ανάλυση, αλλά και το φιλοσοφικό περιεχόμενο, τα πλατωνικά έργα χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: τους πρώιμους, τους μέσους και τους ύστερους διαλόγους. Ο χωρισμός των διαλόγων σε αυτές τις κατηγορίες είναι σήμερα ουσιαστικά καθολικά αποδεκτός. (. . .) Η Απολογία ανήκει, κατά γενική ομολογία, στα πρώιμα έργα του Πλάτωνα. Παρόλο που είναι το μόνο πλατωνικό έργο όπου δεν υπάρχει διαλογική συζήτηση, ορισμένες φορές ονομάζεται και αυτή, καταχρηστικά, διάλογος. (. . .) Ο Κρίτωνας είναι άλλο ένα έργο που εντάσσεται στην τετραλογία των διαλόγων που αναφέρονται στη δική και εκτέλεση του Σωκράτη. (. . .) Σε λογοτεχνικό επίπεδο ο Κρίτωνας παρουσιάζει όλα τα χαρακτηριστικά των πρώιμων διαλόγων, με κυριότερα τη ζωντάνια της περιγραφής και την έμφαση σε άπλες λεπτομέρειες. (. . .) Η μεγαλύτερη όμως λογοτεχνική του αρετή είναι ο τρόπος που ψυχογραφούνται οι δύο ήρωες. Η αγωνία του Κρίτωνα, που αδυνατεί να δει τη σχέση φιλοσοφίας και πράξης, αλλά ενδιαφέρεται πραγματικά για την τύχη του φίλου του, αντιδιαστέλλεται με την αταραξία του Σωκράτη με έναν τρόπο που θα έκανε περήφανο και τον πιο προικισμένο σύγχρονο μυθιστοριογράφο. Στο επίπεδο της φιλοσοφίας, ο Κρίτωνας θέτει μία σειρά από ερμηνευτικά προβλήματα. Στο επίπεδο της πολιτικής φιλοσοφίας, το έργο έχει συχνά ερμηνευθεί ως ένας ύμνος στην κυριαρχία του κράτους απέναντι στο άτομο. (. . .)

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]