Οι ύβρεις και οι συκοφαντίες της εκκλησίας κατά του Απολλώνιου μου επέβαλαν την ηθική υποχρέωση να ορίσω τον εαυτό μου αυτεπαγγέλτως, συνήγορο υπερασπίσεως - κάτι που δεν έκανε κανένας Έλληνας μέχρι σήμερα επί χίλια εφτακόσια χρόνια. Το βιβλίο περιγράφει την ιστορία του Απολλώνιου, του ιδανικού θείου ανδρός. Ήταν φορέας της θεϊκής σοφίας, εκφραστής της αποκάλυψης του θεού, θρησκευτικός μεταρρυθμιστής, κοινωνικός αναμορφωτής, θαυματουργός, ημίθεος, ιεροφάντης του Ασκληπιού, που σαν υποδειγματικός ασκητής απείχε των αφροδισίων. Ο Απολλώνιος αργότερα χαρακτηρίστηκε από την εκκλησία «Χριστός των παγανιστών».

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]