Μια δυνατή ιστορία ερωτικού πάθους και αγάπης, που κατάφερε, σε μια εποχή που ο κόσμος συγκλονιζόταν από πολέμους, προσφυγιά και Κατοχή, να επιβιώσει και να φτιάξει το δικό της θαύμα.
Ο Αλέξανδρος και η Μαγδαληνή έσμιξαν κι ερωτεύτηκαν πριν ακόμα γνωριστούν. Εκείνος μεγαλογιατρός της Αθήνας με δική του οικογένεια και εκείνη πρόσφυγας, απ` την Μικρά Ασία, με τρία παιδιά. Αγαπήθηκαν δυνατά, έζησαν έναν έρωτα-πόλεμο και έκαναν μαζί μια μακριά διαδρομή φορτωμένη μάχες, ελπίδες κι αποχαιρετισμούς.
Το γέλιο και τα δάκρυα, ο έρωτας, η οργή κι ο θάνατος είναι οι μεγάλοι πρωταγωνιστές, και σε δεύτερο πλάνο τα τραγούδια κι η βροχή φωτίζουν τους ήρωες με την ξεχωριστή τους παρουσία.
Η εξιστόρηση αρχίζει το 1926 και τελειώνει το 1987. Σ` αυτά τα εξήντα χρόνια, η Μαγδαληνή κι ο Αλέξανδρος έζησαν μαζί ένα χρόνο, σαράντα μέρες και δύο ώρες.
Τα υπόλοιπα τα χάσαμε, δεν τα ζήσαμε, του είπε. Ναι, αλλά τι ζήσαμε! της απάντησε αυτός.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]