Στο πέμπτο βιβλίο του Διόδωρου περιέχονται τα εξής:
Για τους μύθους που λέγονται για τη Σικελία και για το σχήμα και το μέγεθος της νήσου. Για την Δήμητρα και την Κόρη και για την εύρεση του καρπού του σταριού. Για τη Λιπάρα και τις υπόλοιπες Αιολίδες λεγόμενες νήσους. Για τη Μελίτη, τη Γαύλο, την Κερκίνη, την Αιθάλια, την Κύρνο και τη Σαρδηνία. Για την Πιτυούσα και τις Γυμνήσιες νήσους τις οποίες μερικοί ονομάζουν Βαλεαρίδες. Για τα νησιά στον ωκεανό που βρίσκονται προς τη δύση. Για την Πρεττανική νήσο και την ονομαζόμενη Βασιλεία στην οποία γίνεται το ήλεκτρο. Για τη Γαλατία και την Κελτιβηρία, καθώς και για την Ιβηρία, τη Λιγουρία και την Τυρρηνία, για τους κατοίκους τους και τα έθιμα που έχουν. Για τα προς νότο νησιά του ωκεανού, τη λεγόμενη Ιερή νήσο και την Παγχαία, καθώς και για όσα ιστορούνται σ` αυτά. Για τη Σαμοθράκη, για τη Νάξο, τη Σύμη και την Κάλυδνα. (Από την έκδοση)



Ο Διόδωρος (90-30 π.Χ. περίπου) γεννήθηκε στην πόλη Αγύριον της Σικελίας. Οι λίγες πληροφορίες που διαθέτουμε για τη ζωή του προέρχονται από αναφορές του ιδίου. Κατά τη μακροχρόνια περιήγησή του στην Ευρώπη, στην Ασία και στην Αίγυπτο συγκέντρωσε, μέσα από τη μελέτη σε βιβλιοθήκες και αρχεία, μεγάλο μέρος του υλικού της ιστορικής συγγραφής του.
Το έργο του, η `Βιβλιοθήκη Ιστορική` (σαράντα βιβλία, πολλά των οποίων σώζονται αποσπασματικά) είναι παγκόσμια ιστορία από τα αρχαιότατα μυθικά χρόνια μέχρι τον Γαλατικό πόλεμο του Καίσαρα (59 π.Χ.).
Το σύγγραμμα καταγράφει γεγονότα και πράξεις, αναφερόμενο επίσης σε γεωγραφικές και εθνογραφικές σχέσεις, σε ήθη και πολιτισμούς λαών. Πέραν της άλλης σπουδαιότητάς του, έχει την πρόσθετη αξία ότι αναπληρώνει την απώλεια πολλών έργων της αρχαιότητας, τα οποία μόνο μέσω του Διόδωρου μπορέσαμε να γνωρίσουμε.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]