Ο Δημοσθένης γεννήθηκε το 384 π.Χ. στην Αθήνα. Σε μικρή ηλικία έμεινε ορφανός από πατέρα και τέθηκε υπό την κηδεμονία επιτρόπων, τους οποίους, με την ενηλικίωσή του, δίωξε δικαστικά για κακή διαχείριση της περιουσίας του. Αρχικά εργάστηκε ως λογογράφος, για να εισέλθει το 354 π.Χ. στον πολιτικό στίβο, όπου διέπρεψε ως ηγέτης της αντιμακεδονικής παράταξης. Η μάχη της Χαιρώνειας όμως σήμανε το τέλος της πολιτικής του. Η εμπλοκή του στην υπόθεση του Άρπαλου (324) τον έφερε κατηγορούμενο για χρηματισμό: καταδικάστηκε, διέφυγε, αλλά κατάφερε να επιστρέψει στην Αθήνα και να τεθεί επικεφαλής νέων αντιμακεδονικών κινήσεων. Η αποτυχία τον έφερε πάλι εξόριστο και διωκόμενο· μπροστά στον κίνδυνο να συλληφθεί αυτοκτόνησε (322 π.Χ.) πίνοντας κώνειο στο νησί Καλαύρεια (Πόρος). Ως ρήτορας ο Δημοσθένης έδωσε αριστουργηματικά δείγματα πολιτικών και ιδιωτικών λόγων, αποβαίνοντας πρότυπο για πολλούς μεταγενέστερούς του, Έλληνες και Ρωμαίους. Ως πολιτικός, κινούμενος ανάμεσα στην πραγματισμό και την ουτοπία, υπήρξε ο πιο θερμός εκφραστής της πίστης στο Αθηναϊκό μεγαλείο, η λαμπρότερη ίσως φυσιογνωμία μεταξύ των ηττημένων της Ιστορίας.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]