Η επαφή με τον συνάνθρωπό σου δεν είναι ένα παιχνίδι όπου κερδίζεις μια φορά και ζεις ευτυχισμένος στην υπόλοιπη ζωή σου. Είναι ένα μέσο ειλικρινούς δοσοληψίας, ένα μέσο να μοιράζεσαι ανθρώπινα τα ανθρώπινα προβλήματα και τις ανησυχίες σου. Είναι ένας τρόπος διατήρησης της ακεραιότητάς σου και γαλούχησης της αναπτυσσόμενης αυτοεκτίμησής σου και, μακροπρόθεσμα, ενδυνάμωσης των σχέσεών σου με τον εαυτό σου και τους άλλους. Η ανάπτυξη αυτού του είδους της σοφίας πετυχαίνεται με την επί ζωής αναζήτηση. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]