Το βιβλίο αυτό είναι εκπλήρωση του χρέους ενός γιου προς τον πατέρα. Ο Ανδρέας Παπανδρέου, το φθινόπωρο του 1995, ζήτησε από το γιο του Νίκο να του φτιάξει ένα σχεδιάγραμμα των απομνημονευμάτων του. Η δραματική όμως εξέλιξη των γεγονότων και η έλλειψη της αναγκαίας αποστασιοποίησης από αυτά, καθώς και ο θάνατος του Ανδρέα Παπανδρέου στη συνέχεια, δεν επέτρεψαν να πραγματοποιηθεί το σχέδιο τότε. Τώρα, μετά το θάνατο του πατέρα, ο γιος έρχεται να εκπληρώσει το χρέος. Ο Νίκος Παπανδρέου ανασυνθέτει τη ζωή του πολιτικού κάτω από μια νέα οπτική: εκείνη της ολοκληρωμένης πολιτικής αφήγησης. Ο Ανδρέας γίνεται ο αφηγητής της ίδιας του της ζωής μέσα από τους λόγους του. «Ακριβώς όπως ο συγγραφέας, χτίζει την αφήγηση της σύγχρονης Ελλάδας, τη συνολική και συναρπαστική εικόνα, με βάση τη λεπτομέρεια». Η ερμηνεία που επιχειρείται θέτει υπό ορισμένη οπτική όλη τη ζωή του Ανδρέα. Προσπαθεί να αποκαλύψει τον ιστό, πραγματικό ή φανταστικό, που συνδέει τα επιμέρους γεγονότα. Επιτρέπει στον αναγνώστη να εξηγήσει το μύθο χωρίς να απομυθοποιήσει το πρόσωπο. Τον προτρέπει να θαυμάσει όχι μόνο την ερμηνευόμενη προσωπικότητα, αλλά και την προσπάθεια ερμηνείας. Επειδή τόσο το έργο ζωής του πολιτικού, όπως προκύπτει από το λόγο του, όσο και η ερμηνεία της ζωής του, όπως προκύπτει από το βιβλίο, είναι φανερό ότι βασίζονται σε προεργασία που έγινε επιμελώς. Το βιβλίο αυτό απευθύνεται σε όλους εκείνους που διερωτήθηκαν από πού πήγαζε η ικανότητα του Ανδρέα Παπανδρέου να γοητεύει τα πλήθη. Πλησιάζει την προσωπικότητα του πολιτικού με διακριτικότητα, ευαισθησία και με την άμεση αντίληψη που έχει ο γιος για τον πατέρα, καταφέρνοντας να δώσει απαντήσεις.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]