ΑΝΑΠΗΡΩΝ ΠΟΛΕΜΟΥ
Είπες να κλείσουμε το φως.
Όμως αν τύχει και κοπεί το ρεύμα
και δεν πάρουμε είδηση
και μείνω ή μείνεις μέσα στο δωμάτιο
μόνος αγωγός του ηλεκτρισμού;
Άσε αναμμένο σε παρακαλώ
αυτό το σίγουρο σκοτάδι.
Σβήσε το φως.
Δε θα σου πω
δε θα μου μάθεις
πώς θα σκυλέψουμε
ελευθερία ή θάνατο.
Γρίλιες λοξές
κάγκελα της κοιλιάς σου.
Αργά διαλύονται
σα θαύμα με το βράδυ.
Έτσι γλυκά
αλλάζω φυλακή.
Εσύ με το κορμί μου
στο σκοτεινό εργαστήρι μας
της αγγειοπλαστικής.
Εγώ μ` ένα κερί
έξω απ` την πόρτα
αναποφάσιστος. [...]