Θα μπορούσαν όλα στο Άργος να κυλήσουν ήρεμα από κει και πέρα. Ο Άδραστος είχε επιστρέψει και ανέλαβε το θρόνο της πόλης. Συμφιλιώθηκε με τον Αμφιάραο, τον θεόπνευστο μάντη, και μάλιστα του έδωσε την αδελφή του Εριφύλη για γυναίκα. Ακόμα και η άφιξη στο Άγρος δύο σκληροτράχηλων ξένων δεν έμοιαζε να ταράζει τη γαλήνη και την ευημερία του λαμπρού βασιλείου. Ο Άδραστος τους πάντρεψε με τις κόρες του. Ώσπου στη ζωή της πόλης και όλων των Ελλήνων μπήκε ένα θεϊκό στολίδι, που όμοιό του δεν είχε ξαναγγίξει χέρι θνητής. Τα πάντα πια ακροβατούν ανάμεσα στις βουλές των θεών και στην ανθρώπινη απληστία. Και μόνο ο Αμφιάραος ξέρει...