ΑΠΡΟΣΚΛΗΤΟ
Με ρωτάς γιατί
απολαμβάνω τόσο πολύ
το σκοτάδι.
Κι όμως δεν ευθύνομαι
για τις νύχτες που φώλιασαν
στις οροφές των δωματίων.
Ούτε για τα σώματα
που αγκαλιάζονται σ` έναν έρωτα
και με τα μάτια ορθάνοιχτα
γυρεύουν ακόμα
ο ένας τον άλλο.
Και πολύ περισσότερο αγνοώ
γιατί τα λεωφορεία τα βράδια
δεν κυκλοφορούν
όταν υπάρχει
τόση μοναξιά να διανύσουμε.