Υπομένω σημαίνει πορεύομαι στο βυθό της θάλασσας του πειρασμού δια της ευχαριστίας, με κατεύθυνση τον πυθμένα της αυτομεμψίας. Εκεί που δεν μπορεί να με φθάσει το καταστροφικό μίσος του Πονηρού. Εκεί που δεν υψώνεται το ανυπέρβλητο κύμα του αδυσώπητου `γιατί;`. Αυτού του ανεξήγητου ερωτηματικού που γεννιέται την ώρα της αφόρητης θλίψης και του πειρασμού και που δοκιμάζει υπαρξιακά τον άνθρωπο. Εκείνος που υπομένει δεν αντιδρά `δυναμικά` - με τη σημασία που δίνει σ` αυτό τον όρο ο απόγονος του Αδάμ - αλλά αμύνεται σταυρικά. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]