Ο Αίσωπος είναι ένας από τους πιο αγαπημένους και γνωστούς συγγραφείς, αν και για τη ζωή του, στον έκτο αιώνα π.Χ., περισσότερες πληροφορίες μας παρέχει ο θρύλος παρά η ιστορία. Το όνομά του έχει συνδεθεί άρρηκτα με ένα λογοτεχνικό είδος - το οποίο ο ρήτορας Θέων όρισε, τον δεύτερο αιώνα μ.Χ., ως ψευδή διήγηση που απεικονίζει την αλήθεια. Οι αισωπικοί μύθοι, που δεν περιλαμβάνουν μόνο ιστορίες με ζώα, έχουν μεταφραστεί σχεδόν σε όλες τις γλώσσες και αποτελούν σήμερα αναπόσπαστο και προσφιλές τμήμα της παιδικής λογοτεχνίας. Για πολλούς αιώνες όμως οι συλλογές αισωπικών μύθων λειτούργησαν και ως λαϊκό ανάγνωσμα ενηλίκων, τέρποντας και διδάσκοντας γενιές αναγνωστών.
Η πρώτη πεζή νεοελληνική μετάφραση μιας συλλογής 150 αισωπικών μύθων είναι δημιούργημα του Κερκυραίου Ανδρόνικου Νουκίου (περ. 1556). Τυπώθηκε στη Βενετία το 1543, ανατυπώθηκε πολλές φορές και για περισσότερους από τρεις αιώνες υπήρξε ένα ιδιαίτερα δημοφιλές λαϊκό βιβλίο.
Λίγο αργότερα ο Γεώργιος Αιτωλός (1580) εκπόνησε στην Κωνσταντινούπολη την πρώτη έμμετρη νεοελληνική μετάφραση μιας συλλογής 144 μύθων. Το έργο αυτό, το καλύτερο του συγγραφέα, αν και διαθέτει αρετές που κανονικά θα έπρεπε να του εξασφαλίσουν καλύτερη τύχη, παρέμεινε ανέκδοτο έως το 1896. (Από την παρουσίαση της έκδοσης)
Σήμερα μόνο μερικοί φιλόλογοι και λαογράφοι ασχολούνται με αισωπικούς μύθους· οι υπόλοιποι τους αντιμετωπίζουν ως ανάγνωσμα κατάλληλο για παιδιά, και μάλιστα μικρά παιδιά. Τα πράγματα δεν ήταν πάντοτε έτσι. Για πολλούς αιώνες εχέφρονες άνθρωποι θεωρούσαν τους μύθους αρκετά σοβαρή υπόθεση, ικανή να απασχολήσει το μυαλό και το τάλαντο ποιητών, ρητόρων, πολιτικών και φιλοσόφων. Θέλω να ελπίζω ότι το μικρό αυτό βιβλίο, αν δεν αλλάξει τις αναγνωστικές συνήθειες όσων ενηλίκων τύχει και το διαβάσουν, τουλάχιστο θα ανασκευάσει μερικές από τις ιδέες που έχουν γι` αυτό το είδος της λογοτεχνίας.
Η παρούσα έκδοση είναι υποπροϊόν μιας γενικότερης ενασχόλησής μου με την ιστορία της συγκρότησης και της εξέλιξης των ανώνυμων αρχαίων και βυζαντινών συλλογών με αισωπικούς μύθους [...]
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]