Οι τρεις μεγάλοι τραγικοί ποιητές της αρχαιότητας, ο Αισχύλος, ο Σοφοκλής και ο Ευριπίδης, αναδεικνύονται μέσα από τις σωζόμενες τραγωδίες τους ασυναγώνιστοι και απαράμιλλοι πνευματικοί ταγοί και διδάσκαλοι όλων των ανθρώπων κάθε εποχή. Τα ποικίλα γνωμικά που υπάρχουν στα έργα του αντανακλούν το πνεύμα και τις σοφές σκέψεις τους σ` όλα τα θέματα που απασχολούσαν και απασχολούν και σήμερα τον άνθρωπο. Με τις σοφές ρήσεις τους, που έχουν γενική και καθολική ισχύ, αποδεικνύονται βαθείς γνώστες και ανατόμοι της ανθρώπινης ψυχής. Το παρόν φιλολογικό πόνημα περιλαμβάνει το περιεχόμενο όλων των έργων τους και τις σοφές υποθήκες τους που ενυπάρχουν στα έργα αυτά. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]