(. . .) Μέσα από ένα πρωτότυπο για τα διεθνή δεδομένα πρίσμα, ο συγγραφέας επιχειρεί μια συστηματική ανάλυση της γένεσης και της αποκρυστάλλωσης του πολιτισμικού φαινομένου του ελληνισμού λαμβάνοντας υπ` όψη τόσο τα ιστορικά στοιχεία όσο και τις γεωπολιτικές - γεωστρατηγικές παραμέτρους που συνθέτουν την παρουσία και τη δράση του ελληνικού πολιτισμού σε όλο το χώρο της Μεσογείου. Από τους απώτατους χρόνους της νεολιθικής περιόδου ως την εξάλειψη της ασιατικής απειλής από τις στρατιές του Μεγάλου Αλεξάνδρου, παρουσιάζονται σε όλο το φάσμα τους οι κοινωνικές, πολιτικές, οικονομικές και ευρύτερα πολιτισμικές συνιστώσες του ελληνισμού και εξετάζονται αναλυτικά οι διαφορές μεταξύ του εδραιωμένου στη ναυτική ισχύ αιγαιοκεντρικού πολιτισμού της «αγοράς» και των «πολιτών» από τη μία και του στηριγμένου στη χερσαία ισχύ ασιατικού πολιτισμού του «ανακτόρου» και των «υπηκόων» από την άλλη. Παράλληλα επιχειρείται μια βαθειά διείσδυση στους μηχανισμούς του ελληνογενούς συστήματος της ορθολογικής σκέψης, έτσι όπως αυτό αναδύεται τόσο από τα ομηρικά έπη όσο και από το γεωπολιτικό προσανατολισμό του ελληνισμού προς τον πλήρη έλεγχο των δυο ακτών του Αιγαίου πελάγους.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]