Ο Α. Φ. Χαλάς με το συγγραφικόν του έργον απέβλεπε:
- Στην Αξιοποίησι της αρχαίας Ελληνικής επιστημονικής και πνευματικής κληρονομιάς, της κατασυκοφαντηθείσης ως ειδωλολατρικής υπό φανατικών και εν τη Διπλή Αγνοία διατελούντων θρησκομανών ρασοφόρων και της καταπροδοθείσης προφητικής ουσίας και υποστάσεως της Χριστιανικής Διδασκαλίας.
- Οι Έλληνες ανέκαθεν υπήρξαν ΙΔΕΟΛΑΤΡΕΣ και ποτέ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΕΣ.
- Το φωτοσβεστικόν και ανθελληνικόν διάταγμα του αυτοκράτορος Ιουστινιανού, το 529 μ.Χ. έκλειεν επισήμως τας Φιλοσοφικάς Σχολάς και την Ακαδημίαν του Πλάτωνος, η οποία, επί 800 και πλέον έτη ήτο το Κέντρον της διασώσεως και διαιωνίσεως της Ελληνικής και Αρχαϊκής Παραδόσεως.
- Μία και μόνη λέξις δύναται να περιλάβη και δώση τον χαρακτηρισμόν της Ελληνικής Παραδόσεως: ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ!
- Όστις επιθυμεί να κατανοήση την Ελλάδα, ας αρχίση να μελετά και να εμβαθύνη εις την έννοιαν του Απόλλωνος, τον οποίον υμνεί ολόκληρος η ποίησις του Ησιόδου και του Ομήρου και του οποίου τον χαρακτήρα και την ουσίαν αποκαλύπτουν οι Ομηρικοί Ύμνοι και οι 115 στίχοι της εισαγωγής του Ησιόδου.
- Απόλλων! Το Σύμβολον του Πνεύματος! Ο Ηλιακός Λόγος! Η Επιστήμη! Ο Μουσηγέτης! Το `Γνώθι σ` Αυτόν`! Η Μνημοσύνη! Ο θεός πάσης Καθάρσεως και Μυήσεως! Του οποίου τας Τέσσαρας Δυνάμεις αποκαλύπτει ο Ομηρικός Ύμνος προς τον Πύθιον Απόλλωνα συμβολικώς, και φιλοσοφικώς ο Κρατύλος του Πλάτωνος. Ο θεός της Μουσικής, της Μαντικής, της Ιατρικής, της Τοξικής, ο αναπόσπαστος από το Κάλλος, από την Καλλιτεχνίαν, από την Διαλεκτικήν!
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]