(...) Ο Γάλλος Ροβέρτος Κοέν - μπορούμε άφοβα να το ισχυριστούμε - με το προσιτό στο ευρύτερο κοινό έργο του «Αθηναϊκή Δημοκρατία» κατάφερε να εκπληρώσει σε μεγάλο βαθμό τη θεμιτή αυτή φιλοδοξία των κατά καιρούς θαυμαστών, μελετητών και απολογητών της «αθηναϊκής ιδέας», να ερμηνεύσει δηλαδή το βίο και τα έργα της πόλης του Θησέα και του Σόλωνα, του Κλεισθένη, του Περικλή και του Θρασύβουλου· της πόλης των απλών ζευγιτών και θητών αλλά και του Αθηνίωνα και του Αριστίωνα. Το βίο της Αθήνας με τη μορφή που έλαβε αυτή επί της κυριαρχίας των Ρωμαίων, οπότε εξακολουθούσε βέβαια να υπάρχει, αποτελούσε όμως σίγουρα σκιά του παλαιού ένδοξου εαυτού της· της Αθήνας, τέλος, του Δημητρίου του Φαληρέα και του Δημοχάρη. (...)

[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]