Μια νύχτα, η δεκαοχτάχρονη Αντρέα φτάνει στη Βαρκελώνη από την επαρχία για να σπουδάσει φιλολογία. Η ζωτικότητα, τα όνειρα και η λαχτάρα της για ανεξαρτησία έρχονται αμέσως σε σύγκρουση με το κλίμα έντασης και τα βίαια αισθήματα που κυριαρχούν στο πατρικό σπίτι της νεκρής μητέρας της, όπου είναι υποχρεωμένη να ζήσει. Ένα σπίτι που απέχει πολύ από τον παράδεισο του κοσμοπολιτισμού της παιδικής της ηλικίας: ο εμφύλιος πόλεμος έχει οδηγήσει στην παρακμή τούς κάποτε εύπορους συγγενείς της, οι οποίοι τώρα ξεπουλούν την περιουσία τους για να επιβιώσουν. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]