Η ιδέα για το ανά χείρας βιβλίο προέκυψε αυθόρμητα όταν πρωτοείδα τις `αυτο-φωτοτυπίες` της Ρένας Παπασπύρου. Πρόκειται για φωτοτυπίες του κεφαλιού της ίδιας οι οποίες, εν είδει άμεσων αυτοπροσωπογραφιών, αποτελούν εξαίσια δείγματα μιας σειράς 300 περίπου φωτοτυπιών που έγιναν στο φωτοτυπικό μηχάνημα της ΑΣΚΤ, την περίοδο 1980-1981. Στην πραγματικότητα, οι φωτοτυπίες αυτές είναι η συνέχεια ενός πειράματος με την ύλη και το φως που η Παπασπύρου είχε ξεκινήσει μερικά χρόνια νωρίτερα, με πολύ πιο απλά μέσα: φωτοευαίσθητο χαρτί κι έναν προτζέκτορα canon. Προσηλωμένη στην εικονοποιία της ύλης, στην αναζήτηση και την ανάδειξη `συνειρμικών` και `αναδυόμενων` εικόνων, η Παπασπύρου ανακάλυψε στο φωτοτυπικό μηχάνημα το πλέον πρόσφορο μέσο για να συνεχίσει τον πειραματισμό της πάνω σε έναν άμεσο τρόπο παραγωγής εικόνων.

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]