Τα Mottetti είναι η βάση μιας αρκετά μεγάλης ποιητικής μνήμης: από τον Pascoli και τον D` Annunzio μέχρι τον Carducci, αλλά και τον Dante, τον Manzoni, τον Shakespeare, τον Baudelaire και άλλους. Με τον όρο Mottetto δηλώνεται, συγκεκριμένα, μια πολυφωνική μουσική φόρμα της εκκλησιαστικής μουσικής, που αναπτύχθηκε από τον ΧΙΙΙ αιώνα με διάφορες μορφές· στη λογοτεχνία, χαρακτηρίζει μια ποιητική σύνθεση σύντομη και αποφθεγματική, λαϊκού τόνου, στοιχείο όμως που λείπει στον Montale ο οποίος το αναμόρφωσε πλήρως: η συντομία παραμένει, αλλά δεν υπάρχει τίποτε το λαϊκό. Οι δυο σύντομοι χρόνοι στους οποίους ο ποιητής προσπαθεί να δημιουργήσει, εκτός από λίγες εξαιρέσεις, είναι γενικά προσδιορισμένοι από δυο διαφορετικές ηχοχρωματικές βαθμίδες, και κάποιες φορές από δυο διαφορετικές ρυθμικές κινήσεις. (. . .) Τα Mottetti είναι, χωρίς αμφιβολία, μια από τις πιο εξαιρετικές στιγμές της ποιητικής τέχνης του Montale με νότες αυθεντικής δεξιοτεχνίας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]