Για τους Ευρωπαίους η λέξη `άκρα` συνδέεται με την έννοια του τέλους. Όχι με την αρχή. Όσο για τα σύνορα, η λειτουργία τους ανέκαθεν είχε ρόλο κυρίως θετικό: να οριοθετεί τον ασφαλή κόσμο τους (μας). Πως ορίζεται όμως η ευρωπαϊκή ταυτότητα; Τι είναι το όριο και τι ορίζει τελικά; Προσπαθώντας να βρω την απάντηση έφυγα για το πρώτο μου ταξίδι, στη Γαύδο, τον Δεκέμβριο του 2006. Από τον Νότο στο Βορρά, από την Ανατολή στη Δύση. Με τα ίδια ερωτήματα επέστρεψα από τον τελευταίο σταθμό της διαδρομής μου, τη Σίντρα της Πορτογαλίας, τον Φεβρουάριο του 2008. Τα τέσσερα άκρα της Ευρώπης συγκεντρώνουν τόσες διαφορές μεταξύ τους στο τοπίο όσες είναι και οι ομοιότητες που συνδέουν τους ανθρώπους. Τους τοποτηρητές του ευρωπαϊκού τέλους, που μπορεί τελικά να είναι και η αρχή. . .

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]