Τα δοκίμια αυτού του τόμου αναφέρονται σε φιλοσοφικά ρεύματα του 19ου αιώνα, που ταξινομούνται σε δύο κεφάλαια. Στο πρώτο, με τον γενικό τίτλο `Το ρομαντικό στοιχείο`, καταγράφονται όλες εκείνες οι φιλοσοφικές αναζητήσεις, Γερμανών κυρίως στοχαστών, που μπορούν να ονομαστούν ρομαντικές, σε αντιπαράθεση προς την ιδεολογία του γαλλικού Διαφωτισμού· αναλύεται το έργο του Γκαίτε, του Χούμπολτ και του Σλάιερμαχερ, των `φιλοσόφων της φύσης` (Naturphilosophen -με σημαντικότερους εκπροσώπους τον Μπάντερ και τον Σέλλινγκ), του Σοπεγχάουερ, του Κίρκεγκωρ και των `οπαδών της παράδοσης` (Ντε Μαιστρ, Μπονάλ, Λαμενναί, Κονστάν, Μπιράν). Το δεύτερο κεφάλαιο, `Η αντίδραση των κοινωνιολόγων`, εξετάζει τις κριτικές μελέτες των ιδεολόγων (Καμπανίς, Ντεστύ ντε Τρασύ, Βολναί, Λαρομιγκιέρ κ.ά.), το κοινωνικό όραμα που προβάλλεται στο έργο των `ουτοπιστών` Σαιν-Σιμόν, Φουριέ και Προυντόν, το θετικισμό του Αυγούστου Κοντ, και κλείνει με ένα σημαντικό από μεθοδολογική άποψη κείμενο για τον Μάρξ.

[Απόσπασμα από κείμενο σε ιστοσελίδα του εκδότη]