Ο γαλαξίας των μουσικών της jazz είναι γεμάτος μεγάλα αοτέρια, ο αναμφισβήτητος ήλιος του όμως είναι ο Duke Ellington. Ένας από τους δύο, τρεις μεγαλύτερους Αμερικανούς συνθέτες του 20ού αιώνα, υπήρξε συγχρόνως δεξιοτέχνης πιανίστας και επιτυχημένος bandleader για 50 ολόκληρα χρόνια, ενώ είναι ο μουσικός που γεφύρωσε την jazz με την κλασική μουσική και επέδειξε ότι έχει την ίδια βαρύτητα και σημασία με την ευρωπαϊκή. 0 Ellington δεν περιορίστηκε στην jazz, αλλά ασχολήθηκε και με τα blues τα gospel, την κλασική μουσική και τα κινηματογραφικά σάουντρακ. Στη κεια της σταδιοδρομίας του συνέθεσε γύρω στα 2.000 έργα (από απλά τρίλεπτα κομμάτια ως σουίτες), διηύθυνε μια μεγάλη ορχήστρα, με την οποία έκανε συνήθως 365 εμφανίσεις το χρόνο για πολλά χρόνια, σε κλαμπ, θέατρα, αίθουσες συναυλιών και φεστιβάλ, και συνεργάστηκε με όλα τα
μεγάλα ονόματα της μουσικής βιομηχανίας. Ο Count Basie, ο άλλος "ευγενής" της μουσικής jazz, θεωρήθηκε από τους κριτικούς ανταγωνιστής του Ellington, επειδή υπήρξε και αυτός δεξιοτέχνης πιανίστας και οργανίστας, και επιτυχημένος bandleader για μισό αιώνα. Οι αντιθέσεις αυτές όμως ήταν πιο πολύ στο μυαλό των κριτικών. Απόδειξη ο σεβασμός που έτρεφε ο ένας για τον άλλο. Η συνάντηση των δύο σπουδαίων μουσικών έγινε στις 6 Ιουλίου του 1961 στα στούντιο της Columbia στη Νέα Υόρκη καικ αποτυπώθηκε στο δίσκο "The Count Meets the Duke", στον οποίο συμμετέχουν οι μπάντες και των δύο bandleader. Είναι αληθινή απόλαυση να παρακολουθήσει κανείς την "κόντρα" των δύο βιρτουόζων στο πιάνο, οι οποίοι αυτοσχεδιάζουν σε συνθέσεις τους και σε άλλα jazz στάνταρντ.

(εισαγωγή του βιβλίου)