Αυτό το βιβλίο ακολουθεί τα χνάρια της εξέλιξης του Ελληνικού Πολιτισμού από τους πρώτους μύθους για τη δημιουργία, την εμφάνιση της γλώσσας, τα έπη, και τους πρώτους στοχαστές μέχρι τους φιλοσόφους της κλασικής περιόδου. Η εξέλιξη αυτή αντιπαραβάλλεται στην εξέλιξη του Ινδουιστικού Πολιτισμού, καθώς ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι η Ευρωπαϊκή Παράδοση είναι καθαρά Ινδο-Ευρωπαϊκή, όσον αφορά τη γλώσσα, το συμβολισμό και τη φιλοσοφία.
Αυτή η συγκριτική προσέγγιση αποκαλύπτει έναν πλούτο σε συγχορδίες ανάμεσα στους δύο πολιτισμούς, έναν πλούτο που ρίχνει άπλετο φως και στις δύο παραδόσεις. Οι απαρχές και οι περιοδικές καταστροφές του κόσμου, οι πρώτες τελετουργίες, οι επικές προφορικές παραδόσεις, τα οράματα των προφητών και των βάρδων, οι θεοί, η ψυχή, η γέννηση και ο θάνατος, και η πραγμάτωση της θεϊκής του φύσης από τον ίδιο τον άνθρωπο ανακαλύπτονται εκ νέου. (Από την παρουσίαση της έκδοσης)

Η άποψη του Πλάτωνα, περί της ύπαρξης τριών αρχών στη γέννηση της Δημιουργίας, δεν ήταν παρά η παραδοσιακή προσέγγιση. Αυτές οι ίδιες έννοιες είναι εκείνες που εμφανίζονται επίσης στην Ιουδαϊκο-Χριστιανική διδασκαλία ως `Η Αγία Τριάς του Θεού`, του `Υιού` και του `Παράκλειτου`. Η έννοια της τριάδας επανεμφανίζεται στις Νεο-Πλατωνικές διδασκαλίες, όπως για παράδειγμα στις μεταφυσικές αρχές του Πρόκλου - Ύπαρξη, Ζωή (ή Δύναμη) και Σκέψη.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]