Ξημέρωνε η 6η Φεβρουαρίου του 1932 όταν στο λαϊκό προάστιο Βίμπορα της Αβάνας, στους κόλπους μιας ταπεινής οικογένειας ισπανών μεταναστών, γεννήθηκε ένα όμορφο αγοράκι, το οποίο οι γονείς του, Ραμόν Σιενφουέγος και Εμίλια Γκοριαράν, ονόμασαν Καμίλο. Στις 2 Ιανουαρίου του 1959, 27 χρόνια μετά, όταν εκατομμύρια Κουβανοί πανηγύριζαν έξαλλα από την 1η του Γενάρη τη φιέστα της ελευθερίας, ο Καμίλο Σιενφουέγος, ο νεαρός αντάρτης με τη θρυλική φήμη, με τον αέρα του Κουβανού Εσταυρωμένου, όμορφος, συμπαθής και χαρούμενος, αυτός που περπατούσε σαν να χόρευε μια μελωδία, έμπαινε στην Αβάνα επευφημούμενος από εκατομμύρια κατοίκους της. Δέκα μήνες αργότερα, στις 28 Οκτωβρίου του ίδιου έτους, ο Καμίλο εξαφανιζόταν σαν διάττοντας αστέρας, τόσο αιφνίδια όσο είχε εμφανιστεί: το Τσέσνα στο οποίο είχε επιβιβαστεί στο Καμαγκγουέι με προορισμό την Αβάνα, δεν έφτασε ποτέ στον προορισμό του. Παράξενη και μυστηριώδης εξαφάνιση. Αυτές οι σελίδες αποτελούν μια σύντομη περιγραφή της ζωής του και των κατορθωμάτων του στον ανταρτοπόλεμο, καθώς και των δραματικών περιστάσεων που προηγήθηκαν του θανάτου του, ο οποίος αποτέλεσε την πηγή μιας σειράς γεγονότων και καταστάσεων που άλλαξαν το πεπρωμένο της Κούβας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]