Η πάροδος μιας δεκαετίας και πλέον από την πρώτη έκδοση του «ΛΕΞΙΚΟΥ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΟΡΩΝ» βρίσκει τον ελληνικό τουρισμό, να έχει κάνει σημαντικά βήματα προόδου αλλά να έχει και μια σειρά χρόνιων προβλημάτων, των οποίων η λύση είναι επιτακτική.
Στα χρόνια αυτά επήλθε μια σημαντική πρόοδος στη λεγόμενη τουριστική «επιστημονική» βιβλιογραφία, η οποία εμπλουτίστηκε -ιδίως μέσα από τις συνεχείς προσπάθειες των Εκδόσεων «INTERBOOKS»- με τέτοιον τρόπο, ώστε στις μέρες μας ο ασχολούμενος με τον τουρισμό να έχει στη διάθεσή του τα σχετικά βοηθήματα.
Παρ` όλα αυτά στα χρόνια που μεσολάβησαν, δεν υπήρξε καμμιά ουσιαστική νέα προσπάθεια δημιουργίας ενός «ΛΕΞΙΚΟΥ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΟΡΩΝ», το οποίο να καλύπτει τις σύγχρονες εξελίξεις και τα νέα δεδομένα. Οδηγήθηκα έτσι -και μετά την επιτυχία της πρώτης έκδοσης- στη δεύτερη έκδοση.
Η δεύτερη έκδοση είναι βελτιωμένη σε σχέση με την προηγούμενη και εμπλουτισμένη με δύο νέους τομείς της όλης τουριστικής δραστηριότητας που εν τω μεταξύ έχουν κερδίσει σημαντικό έδαφος και συγκεκριμένα, αυτόν των εναέριων μεταφορών και του συνεδριακού τουρισμού.
Την ορολογία των εναέριων μεταφορών έχει επιμεληθεί ο Δρ. Ιωάννης Λαίνος, στέλεχος του Τομέα Μελετών της Διεύθυνσης Οικονομικών Υπηρεσιών της Ολυμπιακής Αεροπορίας και Επιστημονικού Συνεργάτη του Τμήματος Τουριστικών Επιχειρήσεων του Τ.Ε.Ι. Αθήνας, ενώ την ορολογία της διοργάνωσης συνεδρίων έχει επιμεληθεί ο πτυχιούχος του τμήματος Τουριστικών Επιχειρήσεων του Τ.Ε.Ι. Ηρακλείου Κρήτης και εξειδικευμένος δημοσιογράφος στα θέματα ανάπτυξης του συνεδριακού τουρισμού στην Ελλάδα, Θόδωρος Κουμέλης. [...]

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]