4-D : Ποιήματα τεσσάρων διαστάσεων
Εξαντλημένο
ISBN: 978-960-336-180-0
Γαβριηλίδης, Αθήνα, 4/2006
1η έκδ., Ελληνική, Νέα
€ 7.42 (περ. ΦΠΑ 6%)
Βιβλίο, Χαρτόδετο
26 x 18 εκ, 115 γρ, 39 σελ.
Περιγραφή

`Τι είναι ένα ποίημα τεσσάρων διαστάσεων;` Ένας απλός τρόπος για να διαβάσουμε ταυτόχρονα αυτοκόλλητες δράσεις, σκέψεις ή αισθήσεις, κρατώντας ακέραιη τη μορφή της καθεμιάς.
`Δηλαδή;` Σώμα, ψυχικές ουσίες, ύλη νοός -ξέχωρα κι αδιαχώριστα. Αλλά και: ένας τόπος, όπου ο χρόνος παγιδεύεται σε πολλαπλά fractals χωρίς να αδικείται το αδυσώπητα αμορφοποίητο χάος του.
`Τόσο πολύ;` Ναι, ίσως, όχι.
`Τι είναι, το 4-D;` Ένα βιβλίο με `τετραδιάστατα` ποιήματα, που διαβάζονται ως γλυπτά εν χρόνω, ή ολογράμματα. Ως αυτό που είμαστε, έξω-μέσα, όλοι μας: Μέρος και όλο. Rollercoaster παρελθόντος-παρόντος-μέλλοντος. Ποίηση σε μορφή περίοπτης τέχνης.
`Καλά. Μα πώς ακριβώς διαβάζεται;` Με ή χωρίς σημειώσεις, ή και μόνο μ` αυτές. Αν ο αναγνώστης επιθυμεί να ζαλιστεί ευχάριστα, μπορεί να ακολουθεί τις σημειώσεις διαρκώς, ζωγραφίζοντας τη σελίδα με το βλέμμα του.
`Κατά τα άλλα;` Ένα αέναο βιβλίο Πτώσεων και Αναστάσεων, με ποιήματα για τη φθορά και την επανόρθωση, γεμάτα με ζάχαρη-μουστάκια-φράουλες-χιόνι-Θεό-τσιμέντο-φύλλα-γραμματική-σώματα-και μια κερασιά.


[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]

Μερικές Πτώσεις
-10. Σκάλα
-09. Από πάνω προς τα κάτω, το αγοράκι εξονυχιστικά
-08. Ο κύκλος των εποχών
-07. Christmas song ή Ελεύθερη μετάφραση σε βάθος χρόνου
-06. Φύλλο παραπόνων
-05. Αμετανόητο nonsense για βλαβερές συνήθειες
-04. Η φωνή της
-03. Γραμματική ανατομία
-02. Κι ένα 'loss' πεταμένο σε βάραθρο
-01. Αέναη ανακοίνωση γύρω από τον Φόβο
00. (Θεός)
Μερικές Αναστάσεις
+01. Συμβάν με φράουλες μετά
+02. Ζάχαρη
+03. Είμαι μια γιαγιά και...
+04. Ο τυφλός και ο αναλφάβητος (το σπάσιμο του κοινού τραγουδιού)
+05. αΧα (μια παρ' ολίγον κλινική περίπτωση και ένα θεώρημα)
+06. Έχουμε έναν ποιητή στο σπίτι...
+07. Ο άγιος αρχίζει να απαυγάζει όλο και πιο πολύ
+08. Βιντεοσκοπημένος βίος λουλουδιού ή Πολλαπλή ανάσταση
+09. Η Ομορφιά ή Ένα μυρμήγκι απάτητο στη χλόη (1975), το μάγουλό της (1978), η καρέκλα στον ήλιο (1979), λίγη βροχή (1996), τα φεγγάρια της ομάδας εδάφους (1992), εκείνος ο καθρέφτης κι ένα πηγάδι (1987), ουρανός κατεβαίνω ολοταχώς μες στ' ανοιχτά του πόδια (1991), θάλασσα ολόκληρη και τμήματά της (1993), μια θύελλα από το μπαλκόνι (1999), λευκό δέντρο την άνοιξη (2003)
+10. Το σύμπαν συνεσταλμένο σαν νύφη
ΜΙΑ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΗ ΚΑΙ ΕΝΑ ΘΟΛΟ ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΟ