Το συνέδριο του ΙΣΤΑΜΕ για τον Μάη του 1968, υπήρξε ένα πετυχημένο συνέδριο που συνέδεσε την μνήμη του χθες και την μάχη του σήμερα με το όνειρο του αύριο. Μπορεί οι εποχές να αλλάζουν, αλλά οι μεγάλες αξίες καθοδηγούν κάθε γενιά. Την οδηγούν στις μεγάλες ανατάσεις της. Ο Μάης του `68 είναι ο μήνας που άνθισαν τα όνειρα της μεταπολεμικής γενιάς. Το όνειρο για χειραφέτηση των φύλων, των φυλών, της εργασίας του χεριού και του πνεύματος. Το όνειρο για την κοινωνία που θα σέβεται και θα προστατεύει δημιουργικά το περιβάλλον. Αυτές οι αξίες, της δημοκρατίας, της συμμετοχής, της ελευθερίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της ισότητας, της χειραφέτησης, του σεβασμού και του περιβάλλοντος, ήταν και είναι ιδέες που παραμένουν όσο ποτέ επίκαιρες. (. . .) Μαθαίνουμε από το χθες. Δεν φυλακιζόμαστε σε αυτό. Μαθαίνουμε πώς να πορευτούμε στο μέλλον. Οραματιζόμαστε και δημιουργούμε μια νέα κοινωνία, πιο ανθρώπινη. Μια κοινωνία που αρνείται τη βία, τον αυταρχισμό, την αλαζονεία της εξουσίας, και δημιουργεί έναν νέο πολιτικό πολιτισμό, συμμετοχής και ανθρωπιάς. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]