Ο Αίσωπος είναι ο σπουδαιότερος μυθοποιός της αρχαιότητας. Έζησε γύρω στον 6ο π.Χ. αιώνα, αλλά οι πληροφορίες που έχουμε για τη ζωή του, γενικότερα, είναι αρκετά συγκεχυμένες. Σύμφωνα με τις περισσότερες και θετικότερες πηγές, καταγόταν από τη Φρυγία, εξίσου δυνατή είναι όμως κι η άποψη που τον θέλει να κατάγεται από τη Θράκη. Οπωσδήποτε, πάντως, ο Αίσωπος ήταν πρόσωπο υπαρκτό. Τα περισσότερο γνωστά στοιχεία γι` αυτόν είναι πως υπήρξε σύγχρονος της ποιήτριας Σαπφούς και των Εφτά Σοφών της Αρχαίας Ελλάδας. Και ότι, για ένα διάστημα, ήταν σκλάβος ενός Σάμιου που λεγόταν Ιάδμονας. Αυτές τις πληροφορίες τις αντλούμε από τον Ηρόδοτο (ΙΙ, 134) που έζησε λίγα χρόνια στη Σάμο, πριν το 454 π.Χ., και που γράφοντας για κάποιο άλλο πρόσωπο, αναφέρει τυχαία τον Αίσωπο, τον κύριό του Ιάδμονα και τον αδελφό της Σαπφούς Χάραξο. Σαν έτος θανάτου του Αισώπου αναφέρεται το 564 π.Χ. και η παράδοση λέει πως τον σκότωσαν οι κάτοικοι των Δελφών, επειδή τους πρόσβαλε, γεγονός που το αναφέρει ο Ηρόδοτος και εν μέρει ο Αριστοφάνης («Σφήκες», 1446-48). Η πρώτη συλλογή των μύθων του Αισώπου έγινε από τον Δημήτριο τον Φαληρέα (300 π.Χ.), αλλά δυστυχώς, η συλλογή αυτή δεν διασώθηκε. Όμως σώθηκαν και έφτασαν στις μέρες μας άλλες συλλογές, μεταγενέστερες, μεταξύ των οποίων και μια του Κοραή (Παρίσι, 1810).

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]