Κείμενα που σχολιάζουν την καθημερινότητα και αναφέρονται σε «κάτι που συνέβη». Όμως το έναυσμα αλλά και το κίνητρο κάθε γραφής αξίζει να αναζητηθεί όχι σε εκείνο που συνέβη αλλά σε εκείνο που θα μπορούσε να έχει συμβεί. Ο παράξενος διάλογος με αυτό το ανοιχτό ενδεχόμενο επιτρέπει να είμαστε ακόμη ζωντανοί, να ονειρευόμαστε, να γράφουμε, να επιθυμούμε, να σιωπούμε, να απορούμε, ακολουθώντας τις περιπέτειες μιας ιστορίας που, εις μάτην όλων των καιρών, εις μάτην όλων των εποχών, εξακολουθεί να κινείται προς τα εμπρός, έστω με πισωγυρίσματα, έστω και με χάσματα και απύθμενα κενά μνήμης. Η ψυχολογία αρθρώνει τον δικό της σημαίνοντα λόγο για την κατανόηση των παθών του ανθρώπου.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]