Το βιβλίο που έχετε στα χέρια σας απευθύνεται κυρίως στο φοιτητή της Ιατρικής. Θεωρήσαμε λοιπόν ότι ο τρόπος γραφής και το περιεχόμενο του βιβλίου θα έπρεπε να εναρμονίζονται με τις ανάγκες του αποδέκτη. Ποιές είναι αυτές οι ανάγκες; Πρωταρχική ανάγκη αποτελεί η απόκτηση ορισμένων βασικών γνώσεων Ψυχιατρικής, που θα είναι χρήσιμες στη μελλοντική άσκηση του ιατρικού επαγγέλματος. Για να αποκτηθούν αυτές οι γνώσεις, είναι απαραίτητη η παροχή εξαπλουστευμένων πληροφοριών, κατά το δυνατόν απαλλαγμένων από το ψυχιατρικό γλωσσικό ιδίωμα, η αποφυγή λεπτομερούς παράθεσης θεωρητικών απόψεων και η επικέντρωση στην κλινική πραγματικότητα. Μια δεύτερη ανάγκη αποτελεί η υιοθέτηση προσεγγίσεων που διαφοροποιούνται από το κυρίαρχο βιολογικό μοντέλο, δηλαδή η εξοικείωση με την αντίληψη ότι η αρρώστια (και η υγεία) προσδιορίζονται όχι μόνο από βιολογικές αλλά και από ψυχολογικές και ψυχοκοινωνικές συνιστώσες. Αυτή η προσέγγιση λέγεται ολιστική ή βιο - ψυχο - κοινωνική προσέγγιση και έχει εφαρμογή οχι μόνο στην ψυχολογική Ιατρική αλλά και στη σωματική Ιατρική. Μια τρίτη ανάγκη είναι αυτή που σχετίζεται με την απόκτηση ορισμένων δεξιοτήτων. Στη Σωματική Ιατρική, δεξιότητες είναι η επίκρουση, η ακρόαση, η χειρουργική δυνότητα. Στην Ψυχιατρική, η κύρια δεξιότητα που πρέπει να κατακτηθεί είναι η δεξιότητα της επικοινωνίας. Έχει σύνθετη σημασία, διαγνωστική και θεραπευτική, και κατακτάται σιγά - σιγά, με συνεχή προσπάθεια, γνώση και υπομονή. Στην κλινική Ψυχιατρική, η κύρια μέθοδος επικοινωνίας είναι η ψυχιατρική συνέντευξη. Μπορεί άραγε ένα βιβλίο Ψυχιατρικής να διδάξει δεξιότητες; Ασφαλώς οχι. Μπορεί όμως να συμβάλει σ` αυτόν το στόχο καλύπτοντας τις θεωρητικές πλευρές τους. Αυτό επιχειρείται από το πρώτο κεφάλαιο αυτού του βιβλίου (<<Σχέση γιατρού - αρρώστου, <<Ψυχιατρική συνέντευξη>>, <<Ψυχιατρικό ιστορικό>>). (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]