Η ΚΟΙΜΗΣΗ
Ι Κουράστηκα απ' αυτό τον τοκετό
II Γιατί πώς θ' αρμοστούμε άνθρωποι, ν' αγαπήσουμε
III Άμμος με το σκοτάδι και με τον παφλασμό
IV Ποια χρεία απ' το μελάνι του εαυτού μου; ΙΥα Της στιγμής στρείδι που οικειοποιείσαι
V Κι ούτε ψυχή ανθρώπινη
VI Νύχτες πού ξαγρυπνήσατε στο στήθος μου
VII Στο φως πού φλόγιζε το σώμα και το χώμα
VIII Αμετάλλευτα ορυκτά
ΑΝΑΜΝΗΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΣΙΩΠΗΣ
Σημεία της διάθλασης
Δάνειος φωτισμός (ή έκλειψη)
Ναυάγιο, παρά θιν' αλός
Τα απόλυτα μαθηματικά
Του σώματος παρόντος
Το σώμα στην ηλικία της απόδρασης
Ψιμύθια κλασικής παιδείας
Ο αναβάτης των αισθήσεων
Αλητεία θανάτου
Χώμα μου, στέγη μου
Νάρκη παρελθόντος
Εν ύδασι τη γη κρεμάσας
Δια της ζωής
ΛΟΙΜΟΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟ
Έρπει το φως
Χαμηλή γη της Ερέτριας
Στο Λησμονητήριο
Με τον Βαν Γκογκ στην Ακαδημίας
Αυτοπροσωπογραφία
Φοιτητικοί περίπατοι στο Πρώτο
Ι
II
Αρραβώνας
Λοιμοκαθαρτήριο
Φωνές εγγαστρίμυθες φωνών
Ο κάτω κόσμος του επάνω
Δωρεάν έδωκε, δωρεάν έλαβε
Αρτοκλασία
Άρτος πρώτος
Άρτος δεύτερος
Έλαιον
Οίνος
Άρτος τρίτος
Αρτίδιο
Λόγος πρώτος και τελευταίος
ΑΓΟΥΣΑ
Ι Για όλα είχα ειδοποιηθεί
II Βαθύτερα όσο με περονιάζει ή μουσική
III Σκεπάστηκα το φόβο του θανάτου
IV Δεν έζησα με χρόνο
V Θα 'χει ξηλώσει τα φουστάνια της ή αυγή
VI Κι έτσι από τριγμό σε τριγμό συσσωρεύοντας χρόνια
ΕΚ ΤΗΣ ΕΞΟΔΟΥ, ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ
Πείνας και δίψας κατάλυσις
Της χαράδρας το μάντεμα
Εκ γενετής
Εκ γαιός άρξασθε
Εγγονή μου η θάλασσα
Μονοκοντυλιές της ερημιάς