Η ηρωίδα του βιβλίου, μετά την μετακίνηση της οικογένειάς της σε άλλο τόπο, αλλάζει σχολείο και βλέπει ότι η νέα της δασκάλα είναι το αντίθετο της καλοδιάθετης κυρίας Ελπίδας, που άφησε πίσω της. Η ζωή στην τάξη είναι ένα καθημερινό μαρτύριο, μια και κυριαρχούν η αυστηρότητα και η ξερή γνώση. Κι όμως, ξαφνικά, με αφορμή ένα τριαντάφυλλο χωρίς κοτσάνι, όλα αλλάζουν. Η στεγνή και κουρασμένη δασκάλα τους μεταμορφώνεται σε ευχάριστη και φιλικά δημιουργική. Πώς, με ποιον τρόπο; Αυτό είναι ίσως το συναρπαστικότερο μέρος της όλης ευρηματικής ιστορίας. Και ίσως το πιο σημαντικό είναι η σχέση αγάπης που δημιουργείται μεταξύ δασκάλας και παιδιών. (...)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]