Ο συγγραφέας εντελώς σουρεαλιστικά ξεχύνεται στη ζούγκλα των εργασιακών μας σχέσεων, όπου, ως βαθύς παρατηρητής, καταγράφει τις τροχιές πέντε αντρών και πέντε γυναικών - χαρακτηριστικών τύπων της καθημερινότητάς μας - καθώς μετά τα πρώτα δέκα χρόνια του εργασιακού τους βίου ξεπεζεύουν απ` το άτι των ονείρων τους, για να οδηγηθούν πεζοί στη χωματερή της απόρριψής τους.
Μέσα στην απόγνωσή τους αυτή γαντζώνονται στην ιδέα να εισφέρουν οικονομικά σ` ένα πρόγραμμα υγειονομικής ταφής αποβλήτων, μήπως και ανακυκλώσουν έτσι κάτι απ` τη χαμένη τους αξιοπρέπεια.
Ταυτόχρονα, επιδιώκουν όλοι διακαώς να πάρουν το έπαθλο του νικητή - παίκτη, το οποίο δίνεται αδιακρίτως και σε υγιείς και σε αρρώστους για να επισφραγίσουν έτσι το τέλος του θλιβερού μαραθωνίου τους.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]