Το 1967 η Νταγκ Θούι Τραμ, νεαρή Βιετναμέζα γιατρός, πρόσφερε εθελοντικά τις υπηρεσίες της στο πεδίο της μάχης, στο νοσοκομείο του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου. Τρία μόλις χρόνια μετά, σκοτώθηκε από τις Αμερικανικές δυνάμεις κοντά στην κλινική της. Τα ημερολόγιά της, που καλύπτουν το διάστημα 1968 - 1970, μιλούν δηκτικά για την αφοσίωσή της στην οικογένεια και τη χώρα της, τη φρίκη και την ταπείνωση του πολέμου, τη λαχτάρα για τον έρωτα της ζωής της, τον αγώνα της να αναδειχθεί σε άξιο μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος. Με λυρισμό, ωμότητα και νεανικό κάποτε συναισθηματισμό, η φωνή της Θούι ξεπερνά την κουλτούρα και το βίωμα και μιλά για το φιλότιμο και το έλεος απέναντι στην ασίγαστη μανία του πολέμου. Ο Αμερικανός αξιωματικός που ανακάλυψε τα ημερολόγια μετά τον θάνατο της Νταγκ Θούι Τραμ, ήταν εντεταλμένος να καταστρέφει τέτοιου είδους έγγραφα.
Καθώς ετοιμαζόταν να τα πετάξει στη φωτιά, ο Βιετναμέζος διερμηνέας του τον απέτρεψε: `Μην το κάψεις αυτό... Αυτό ήδη έχει φωτιά μέσα του`. Παρά τις εντολές, ο Αμερικανός στρατιωτικός διέσωσε τα ημερολόγια και τα φύλαξε για τριάντα πέντε χρόνια. Όταν αυτά είδαν το φως της δημοσιότητας στο Βιετνάμ το 2005, προκάλεσαν εθνική συγκίνηση. Δέκα χώρες έσπευσαν να εξασφαλίσουν τα δικαιώματα μετάφρασής τους.

`Θα δώσω αξία στο κάθε λεπτό, στο κάθε δευτερόλεπτο της ειρήνης, γιατί μόνο έχοντας ζήσει εδώ μαθαίνεις την αξία της ζωής. Ω! Ζωή εξαγορασμένη με αίμα και κόκαλα, με νεαρές ζωές τόσων και τόσων. Τόσες ζωές έχουν χαθεί, για να μπορέσουν να ευημερήσουν άλλοι`.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]