Όπως συμβαίνει στους περισσότερους χριστιανικούς λαούς, έτσι και στην Ελλάδα ο κάθε μήνας του έτους συνδέεται με πατροπαράδοτα έθιμα και παραδόσεις, τα οποία έχουν περισσότερη σχέση με τις θρησκευτικές γιορτές παρά με τη φύση και τις εργασίες των λαών αυτών. Η τέλεση των εθίμων γίνεται κάθε χρόνο και σε ορισμένες μέρες, όπως για παράδειγμα στη αρχή του χρόνου ή στη γιορτή κάποιου αγίου, και εντάσσονται σε δύο μεγάλες περιόδους: το χειμερινό ηλιοστάσιο (. . .) και την εαρινή ισημερία (. . .). Στις γιορτές αυτές συμμετέχουν και τα παιδιά με διάφορα παιχνίδια, τα οποία είναι ανάλογα με το χαρακτήρα κάθε γιορτής. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]