[...] Η παρούσα μελέτη αναπτύσσεται σε τρία κυρίως κεφάλαια. Στο πρώτο, αναφέρομαι διεξοδικά στο είδος χορού που ανέπτυξε στην Ελλάδα ο Μανταφούνης και σχολιάζω την καινοτομία του σε σχέση με τα ρεύματα της εκάστοτε εποχής. Πρέπει εδώ να σημειωθεί ότι οι επιλογές του αυτές είχαν ως αποτέλεσμα την ανανέωση του χορού στην Ελλάδα. Στο δεύτερο κεφάλαιο γίνεται διεξοδική αναφορά στις πρακτικές που χρησιμοποιεί στη σύνθεση της χορογραφίας ο Μανταφούνης, σκιαγραφείται ο τρόπος με τον οποίο χειρίζεται τα στοιχεία της παράστασης και προσδιορίζονται οι επιδράσεις που δέχθηκε από τα δύο κύρια ρεύματα της εποχής του, τον μοντέρνο και τον μεταμοντέρνο χορό. Στο τρίτο κεφάλαιο παρουσιάζω κατά τρόπο συνοπτικό και περιεκτικό την ανάλυση της χορολογικής μεθόδου που ακολουθώ στην παρούσα μελέτη. Χωρίς να διεκδικεί εύσημα διεξοδικής παρουσίασης και σχολιασμού της συγκεκριμένης μεθόδου, η παρουσίαση αυτή επιδιώκει να δώσει μία όσο γίνεται πιο σαφή και εμπεριστατωμένη εικόνα, η οποία να συμβαδίζει με τη στόχευση και τις ανάγκες που απορρέουν από την ανάλυση των δύο χορογραφιών του Μανταφούνη. Ακολουθεί η ανάλυση καθεμιάς από τις δύο χορογραφίες με βάση τη σημειογραφική μέθοδο Laban, η οποία, για την εξαγωγή ασφαλέστερων συμπερασμάτων, συνοδεύεται και από την ανάλυση των στοιχείων της παράστασης. Η μελέτη καταλήγει με τη σύνοψη των πορισμάτων. [...]

[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]