Η Σάρκα του Λόγου του Θεού αποτέλεσε, ευθύς εξ αρχής, την εσώτερη δομή κάθε υπαρκτού. Καθετί είναι γνωστό στο Θεό όχι απλά έξωθεν, αλλά έσωθεν. Σε τέτοιο μάλιστα βαθμό που πάντοτε Εκείνος θα μας γνωρίζει καλύτερα απ` ότι εμείς γνωρίζουμε τον εαυτό μας. Κι έτσι, όταν αντικρίζουμε τα βάθη μιας ανθρώπινης ύπαρξης -κάθε ανθρώπινης ύπαρξης- αντικρίζουμε το Χριστό, την ίδια τη σάρκα του Λόγου του Θεού, ο Οποίος διαφέρει από μας μόνο στο ότι το πρόσωπο του Χριστού είναι και το δεύτερο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδας. Γι` αυτό και δεν μας ξενίζει η φράση που χρησιμοποιούσαν οι ασκητές της ερήμου στην Αίγυπτο: «ο αδερφός μου, ο Θεός μου». . . Στην πραγματικότητα, καμιά ανθρώπινη ύπαρξη δεν είναι τόσο μακριά μας, όσο ο Χριστός. Και ο Χριστός είναι περισσότερο κοντινός μας κι από τον ίδιο μας τον εαυτό.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]