ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ της εμφάνισής του ο άνθρωπος επεμβαίνει στη φύση με σκοπό να δημιουργήσει, ανάλογα με τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντά του, τις κατάλληλες συνθήκες για την επιβίωση και τη διαβίωσή του. Έτσι το τοπίο, ο χώρος δηλαδή εκείνος μέσα στον οποίο ζει και αναπτύσσει τις δραστηριότητές του ο άνθρωπος, με την πάροδο του χρόνου αποκτά συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Δεν θα μας απασχολήσει εδώ το αστικό τοπίο και τα χαρακτηριστικά του, όπως αποκρυσταλλώθηκαν στις πόλεις με την πάροδο των αιώνων. Θα επικεντρώσουμε την προσοχή μας στο αγροτικό τοπίο, στη μορφή δηλαδή που έδωσε ο άνθρωπος στη φύση, συνειδητά και βάσει σχεδίου, κατά τη διάρκεια της παραγωγικής του δραστηριότητας. Αρχικά επενέβη στο φυσικό περιβάλλον για την επιβίωσή του, με τη δημιουργία οικισμών, την κατάκτηση της γης και την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων. Αργότερα η επέμβαση αυτή αποσκοπούσε στη βελτίωση του επιπέδου ζωής, επικοινωνίας και παραγωγής.
Σ` αυτό το δεύτερο στάδιο ο άνθρωπος φρόντισε πρώτα απ` όλα να διατηρήσει τα επωφελή για κείνον αποτελέσματα των δυναμικών επεμβάσεών του στη φύση και στη συνέχεια να τα επαυξήσει με την ανάληψη νέων τεχνικών έργων, όπως η διάνοιξη δρόμων, το κτίσιμο γεφυρών και τα συστήματα για την εκμετάλλευση του υγρού στοιχείου. Παράλληλα στράφηκε στην αναζήτηση πιο εξελιγμένου τεχνικού εξοπλισμού, είτε επρόκειτο για τα εργαλεία που χρησιμοποιούσε στην καθημερινή του εργασία, είτε για τα μέσα με τα οποία επεξεργαζόταν τα προϊόντα που παρήγαγε. [...]